De woningcoöperaties geven aan: Buurtbemiddeling is een laagdrempelige manier om buurtproblemen op een adequate manier aan te pakken. De coöperatie wordt ontzorgt en de huurders voelen zich serieus genomen. Vaak worden problemen op deze manier opgelost zonder dat er door ons of anderen opgetreden hoeft te worden. Goed dat mensen gewezen worden op hun eigen verantwoordelijkheid.
Wij hebben aan buurtbemiddeling een grote ondersteuning in de aanpak van overlast/ burenruzie. Buurtbemiddeling pakt enorm veel zaken op die voor ons als corporatie lastig te bemiddelen zijn. Zij zijn ervaren in bemiddelingsgesprekken en hun ervaren bemiddelaars kunnen vaak zaken oplossen, zonder dat hier de corporatie aan te pas moet komen. Dit scheelt de corporatie enorm veel inzet en tijd. Hierdoor levert buurtbemiddeling een grote bijdrage aan de leefbaarheid in onze wijken.
Buurtbemiddeling is een onmisbare schakel in het helpen oplossen van burenoverlast. Zij bemiddelen door de betrokkenen serieus te nemen, te ondersteunen bij gesprekken en tegelijkertijd de verantwoordelijkheid bij de bewoners zelf te laten liggen. Bewoners krijgen hierdoor net dat zetje om op een goede manier met hun buren te kunnen praten en tot oplossingen te komen.
De politie geeft aan: Buurtbemiddeling betekent veel voor de politie. Vaak komen wij aan de deur in uniform. Dit verhoogd dan ook de drempel om het “goede” gesprek aan te gaan. Uit ervaring zie ik dat buurtbemiddeling vaker wordt geaccepteerd door de betrokken partijen die een geschil hebben, dan wij als politie. Het neemt ons ook uiteraard veel “uren” uit handen waarbij wij proberen te bemiddelen. Dit geeft ons ruimte om de zaken te doen waarvoor wij eigenlijk bedoeld waren.
Een vrijwilliger aan het woorden: Beter een goede buur dan een verre vriend. Het klinkt cliché maar je schat deze spreuk pas op waarde wanneer die goede buur een probleembuur is . In de praktijk ervaar ik wat het met mensen doet als de relatie met de buren is verstoord. Ze hebben er veel stress van, ze ervaren onbegrip uit hun omgeving, ze voelen onmacht omdat het ze niet lukt het probleem zelf op te lossen. De ontstane problemen worden vaak veroorzaakt door zichtbaar gedrag van de ander zoals; geluidsoverlast, het snoeien van een boom, de honden te veel laten blaffen etc. Door onzichtbare factoren echter zoals attitude, overtuiging, capaciteiten, drijfveren, normen, waardes lukt het buren niet om er samen uit te komen. Tegen de tijd dat wij als buurbemiddelaars in beeld komen zijn de verhouding al behoorlijk verstoord. Omdat ik als bemiddelaar vrijwillig en onpartijdig ben kan ik beide partijen evenveel neutrale aandacht geven en zonder oordeel naar ze luisteren. Omdat “de waarheid” voor mij geen rol speelt kan ik me beter focussen op de onzichtbaarheid van denk- en emotionele processen die spelen in de persoon. Ik kan bewust maken wat onbewust speelt: hoe voelde het voor je dat de buurman tegen je schreeuwde toen je…..? Buurman, wat gebeurde er met je dat je ging schreeuwen toen de buurvrouw je……?. op welke manier kan de buurvrouw je aanspreken dat je niet meer tegen haar gaat schreeuwen?
Vaak ook worden er aannames gedaan op grond van b.v. vooroordelen en die gaan een eigen leven leiden met alle gevolgen van dien. Ik ben onpartijdig, heb geen oordeel en hierdoor voelen mensen snel dat ze mij niet voor zich hoeven te winnen waardoor ze zich kwetsbaarder durven op te stellen.
Ik neem mijn taak als buurtbemiddelaar serieus en de uitdaging zit hem voor mij in “het spel” om beide partijen op een lijn te krijgen zonder winnaar of verliezer.